همه چیز درباره پیشوند ها و پسوندها

اگر انگلیسی زبان هستید، بطور ضمنی تمامی پیشوندها و پسوندها و میانوند ها را میشناسید. بطور مثال میدانید که اگر کلمه ای به -tion ختم شود باید مانند یک اسم با آن رفتار کرد. و همچنین اگر در ابتدای کلمه ای im- قرار گرفت آن کلمه منفی خواهد شد. اما زبان آموزان و آن دسته از افرادی که می خواهند انگلیسی خود را تقویت کنند چه باید بکنند. بطور حتم باید قوانین و استاندارد هایی وجود داشته باشد.

پیشوندها و پسوندها در تعیین معنی كلمات در زبان انگلیسی نقش بسیار مهمی دارند. قبل از هر چیز باید بدانیم که آنها چه هستند. پیشوندها گروهی از حروف هستند که به ابتدای کلمات اضافه می شوند. پسوندها نیز گروهی از حروف هستند که به انتهای کلمات اضافه می شوند. در زبان انگلیسی میانوند ها نیز نقش بسزایی دارند. پیشوندها معنی یک کلمه را تعیین می کنند. آنها میتوانند کلمات را منفی کنند، تکرار را نشان دهند، و یا ایده را به نمایش بگذارند. بعضی از پیشوندها معنی یک کلمه را تغییر و یا به معنی آن چیزی اضافه می کنند. بعضی دیگر از آنها نقش دستوری کلمه را بیان میکنند و یا زمان فعل را نشان می دهند.

پیشوندهای رایج

بعضی از رایجترین پیشوند های زبان انگلیسی dis-, in-,  و همچنین un- هستند. برای مثال با افزودن un- به کلمه happy ما کلمه جدیدی را تولید می کنیم. این کلمه معنی متفاوتی نسبت به ریشه آن دارد وunhappy را می سازد.

دیگر پیشوند رایج re- می باشد که با افزودن آن به ابتدای کلمه تکرار را میسازد. برای مثال افزودن re- به کلمه think – دوباره فکر کردن – را ایجاد می کند.

قوانین پیشوندها

باید بدانیم وقتی به ابتدای کلمه ای پیشوندی را اضافه می کنیم هیچ تغییری در دیکته کلمه و یا پیشوند ایجاد نمی شود. کلماتی مانند disappear, unkind, undo از این دسته هستند. حتی در کلماتی مانند  misspell, irredeemable نیز این قانون برقرار است.

در نظر داشته باشید که برای اسامی خاص از خط تیره استفاده کنید. مانند pro-Iranian. همیشه باید بعد از پیشوند self از خط تیره استفاده کرد (مانند self-minitor). برای پیشوند ex- به معنی قبلی نیز باید از خط تیره استفاده کرد (ex-wife). خط تیره ها کمک میکنند تا از خواندن اشتباه پرهیز گردد و کلمات نیز با هم اشتباه نشوند.

پسوندهای رایج

برخی از پسوندهای رایج عبارتند از -ing, -ed, -ly که اغلب با آنها آشنا هستید. پسوند -ed زمان افعال را به گذشته تغییر می دهد (work تبدیل میشود به گذشته worked). پسوند -ing فعل را به در حال انجام نشان می دهد مانند افعال استمراری. با پسوند -ly می توانیم صفتها را به قید تبدیل کنیم (مانند careful که با افزوده شدن ly به ان به قید carefully تغییر میکند). پسوند های -s, -es نیز اسامی را از مفرد به جمع تبدیل می کنند.

قوانین پسوندها

وقتی پسوندی را به انتهای کلمه ای اضافه می کنیم کلمه اصلی تغییری نمی کند. اگر چه که این قانونی تعدادی استثنا نیز دارد. اگر کلمه اصلی تک سیلابی باشد و به تک حرف بی صدایی ختم شود، آن حرف دبل می شود (مانند tap که با اضافه شدن -ed به آن به tapped تبدیل میشود).